We hebben het einde van de reis behaald. De laatste finishing touches worden nog aan de demo toegevoegd. De laatste bugs worden verwijderd, de laatste (domme) fouten worden eruit gehaald.
Maar het einde is in zicht, en ons project is klaar.
We hebben een boel meegemaakt, misschien zelfs wel het een en ander opgestoken hier en daar. Zo weten we bijvoorbeeld ondertussen dat TickTick een echte gruwel is. In de afgelopen maanden hebben we ruim de tijd gehad om de beperkingen van deze library te kunnen ondervinden. Vastlopen op eigenlijk heel simpele dingen, omdat je bijvoorbeeld niet bij bepaalde klassen of variabelen kan komen. En zeker in het begin nog niet precies weten hoe alles nou geregeld wordt, zodat alles extra tijd kost. Dat je constant door code aan het zoeken bent naar die ene plek waar datgene waar jij naar op zoek bent geregeld wordt.
Om nog maar te zwijgen van problemen met SVN. De problemen die je als groep bijvoorbeeld krijgt als mensen te weinig uploaden, zodat ze een aantal revisies achterlopen. Dit is zeker lastig en naar als mensen niet weten hoe ze SVN kunnen gebruiken om dingen te 'mergen'. Ook daar weer van geleerd natuurlijk.
We hebben geleerd hoe je een vergadering goed kunt laten verlopen. En vooral hoe het niet moet.
Dat als je geen strakke deadlines maakt, er weinig gebeurd. En zelfs met strakke deadlines liep je soms tegen problemen aan. Dat mensen teveel dingen voor hun rekening nemen. Of juist te weinig.
Dat het sowieso soms moeilijk kan zijn om in te schatten hoeveel tijd ergens in moet worden gestoken. Dat mensen vaak denken dat het allemaal makkelijk te redden valt. Waarna achteraf blijkt dat alles toch net niet zo makkelijk bleek te gaan als gehoopt. Maar ook het tegenovergestelde. Dat we als groep hadden verwacht ergens heel lang mee bezig te zijn. En dan heeft plots iemand een 'breakthrough'. Zoiets kan weken op een schema schelen.
We hebben ook geleerd dat het soms moeilijk is om consistent te blijven met code als zes mensen op zes verschillende manieren programmeren. Dat een iemand iets met de code doet wat een ander niet had voorzien. Geeft weer een boel leuke bugs natuurlijk. Dat het soms ook moeilijk is om überhaupt bij te houden wat er allemaal veranderd is aan de code.
We hebben ervaren hoe frustrerend het kan zijn om uren naar je scherm te staren zonder enige inspiratie. Dat je een probleem tegenkomt waar je maar niet langs komt. Doorsturen naar een ander blijkt dan soms een optie. Maar soms kwamen we er zelfs met zijn zessen een tijd niet uit.
Maar we hebben ook voldoening gehad. Dat je na een tijdje ploeteren resultaat ziet op het scherm. Dat dingen juist precies gaan zoals jij ze geplant had. Of soms zelfs nog beter. Dan blijkt een onvoorziene fout eigenlijk een verbetering te zijn voor de gameplay.
We hebben geleerd problemen op te lossen. Dingen uiteindelijk toch aan de praat te krijgen. Als alles echt goed ging zelfs op een slimme en nette manier. Maar vaak ook met behulp van onhandige en resourcevretende structuren. Maar het werkte dan wel.
En we hebben natuurlijk leren programmeren. Niet iedereen was hier even bekwaam in aan het begin van het project, maar iedereen heeft een boel geleerd. Van elkaar, maar ook door elkaar. Leren van de code van een ander, maar net zozeer door de fouten in die code.
En we hebben natuurlijk een leuke tijd gehad, een tijd waarin we ergens naar toe hebben gewerkt.
Vrijdag is het resultaat te zien!
Dit was onze laatste blogpost.
Demiurge Gaming out!
Oh, bijna vergeten. Onze laatste blogpost moest natuurlijk eindigen met een foto, dus bij deze de setup van Guyon:
EDIT: Na zo'n prachtige foto van Guyon's setup kan ik(bart) natuurlijk niet achterblijven...
Vandaar hier ook een mooie foto van mijn 'werkplek'... Het zou denk ik leuk zijn als we van iedereen een leuke foto zouden hebben, maar ik denk niet dat dat ervan gaat komen... Nouja...nogmaals, hier dus mijn foto:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten